Συγκλονισμένος δηλώνει από την παρουσία του στη λειτουργία που τελέστηκε τον Δεκαπενταύγουστο στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, το μέλος της διοίκησης της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΟΕ) Παντελής Καραλευθέρης, καθώς όπως δήλωσε στον «Π», ακόμα και όλοι αυτοί που άνοιγαν αυτό το δρόμο εδώ και 20 χρόνια δεν πίστευαν ότι θα καταφέρουν να ζήσουν ένα τέτοιο γεγονός, ενώ συγκλονισμένος δηλώνει επίσης από την ακτινοβολία της προσωπικότητας του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου.
«Δεν φανταζόμασταν ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα μας φυλάγει το τουρκικό κράτος για να παρακολουθήσουμε αρχιερατική θεία λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου», λέει ο κ. Καραλευθέρης, επισημαίνοντας ότι η θρησκευτική αυτή λειτουργία κατέδειξε την οικουμενικότητα της Παναγίας Σουμελά του Πόντου.
Δήλωσε μάλιστα ότι θα καταθέσει πρόταση στην Παμποντιακή αλλά και στο παγκόσμιο όργανο των Ποντίων για επαναπατρισμό- επιστροφή της εικόνας της Παναγίας Σουμελά που μεταφέρθηκε στην Παναγία Σουμελά του Βερμίου στον τόπο της, στην Τραπεζούντα του Πόντου. «Με την προϋπόθεση ότι θα γίνει μια συμφωνία με το τουρκικό κράτος, ώστε να πηγαίνουν οι πιστοί, με αφορμή την εικόνα να γνωρίσουν τον τόπο καταγωγής τους», λέγοντας: «Είναι καιρός να γίνει ό,τι ζητάμε και με τα μάρμαρα του Παρθενώνα, να επιστρέψει η εικόνα της Παναγίας στο ιστορικό μοναστήρι του Πόντου και οι πιστοί που πηγαίνουν να προσκυνήσουν να καταλάβουν την ιστορική σημασία που έχει εικόνα αυτή για τον ελληνισμό, ενώ το προσκύνημα θα είναι μια για να βλέπουν την πατρίδα τους».
Ο κ. Καραλευθέρης επισήμανε ακόμη ότι η συγκλονιστική θεία λειτουργία στην Παναγία Σουμελά μετά από 88 χρόνια, κατέδειξε ταυτόχρονα την πρόοδο που έχει σημειωθεί στη νοοτροπία της τουρκικής κοινωνίας, καθώς «μεγάλο κομμάτι του τουρκικού λαού δείχνει να κατανοεί τη σημαντική παρουσία των Ελλήνων στον Πόντο. Ο συμβολισμός της παρουσίας των Ελλήνων εκεί συνδέει τους δύο λαούς και είναι καιρός η παρουσία μας στον Πόντο να συνδέει μας μέσω της θρησκείας με τις ρίζες μας», είπε. Ανέφερε μάλιστα ότι ακόμα και πριν 20 χρόνια που πρωτοπήγε μαζί με άλλους Πόντιους της περιοχής μας στον Πόντο εισπράτταμε μεγάλη συμπάθεια από τους ντόπιους, πράγμα που καταγράφτηκε και στα οδοιπορικά του καιρού εκείνου που φιλοξενήθηκαν και μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας σας, ενώ βλέπαμε και τους ντόπιους κατοίκους να προσέρχονται και οι ίδιοι για προσκύνημα στην Παναγία Σουμελά».
«Κρίμα να μην έχουμε κι άλλους Βαρθολομαίους»
Εξέφρασε μάλιστα την άποψη ότι «το τουρκικό κράτος είναι έτοιμο να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας, την ώρα που οι έλληνες πολιτικοί φοβούμενοι τις όποιες διπλωματικές αντιδράσεις δεν θέτουν ευθέως στην Τουρκία το αίτημα αναγνώρισης της γενοκτονίας. Πιστεύω ότι οι Τούρκοι θα προχωρήσουν σε βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ εμείς ακόμα θα προσπαθούμε να πείσουμε την τελευταία χώρα της Αφρικής ή της Αμερικής να αναγνωρίσει τη γενοκτονία», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Δήλωσε επίσης εντυπωσιασμένος με τη στάση και την προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριάρχη λέγοντας: «Κρίμα που δεν έχουμε Βαρθολομαίους στην πολιτική ζωή του τόπου. Ο Πατριάρχης είναι μια φωτεινή προσωπικότητα, μπορεί, από την πιο μικρή επαφή με τον πιο απλό πολίτη μέχρι και τις επαφές του με μεγάλες πολιτικές ή διεθνείς προσωπικότητες, να λειτουργεί με έναν έξοχο, μαγικό τρόπο. Με την καταλυτική παρουσία του γίνεται σεβαστός από το συνομιλητή του, όποιος κι αν είναι αυτός, κι αυτό το είδαμε στην Τραπεζούντα. Το είδαμε από το πώς εξισορρόπησε τη διαμάχη που προκλήθηκε με τους χριστιανούς της Ρωσίας και τους ρώσους κληρικούς, αλλά και πως χειρίστηκε το ζήτημα της Παναγίας Σουμελάς, που από μια φανφαρόνικη έκφραση πολιτικών παραγόντων της Ελλάδας εξελίχθηκε σε μια θρησκευτική λειτουργία η οποία όμως είχε πολλαπλές ερμηνείες. Ο λόγος που εκφώνησε ο Πατριάρχης αποτελεί ένα μνημείο λόγου. Πιο δυναμική, πιο ουσιαστική παρέμβαση για τη γενοκτονία δεν έχει ακουστεί μέχρι σήμερα στην Τουρκία, η παράμετρος του λόγου του που αναφερόταν στους «αδίκως φονευθέντες στην Τουρκία» αναφερόταν ουσιαστικά στη γενοκτονία, χωρίς όμως να προκαλεί το κοινό αίσθημα».
Ρ.Β.