Την εκπαιδευτική κατάσταση των ομογενών της Αυστραλίας περιγράφει ο Παναγιώτης Στ. Λιβεριάδης, πρώην σύμβουλος εκπαιδεύσεως του Γενικού Προξενείου Μελβούρνης, στο βιβλίο του με τίτλο «Πως γνώρισα και υπηρέτησα την Ελληνομάθεια των Ομογενών της Αυστραλίας μέσα από αγώνες, κατορθώματα και κατατρεγμούς».
Σημειωτέον ότι το βιβλίο εκδόθηκε από το Εθνικό Κέντρο Ελληνικών Μελετών και Έρευνας (ΕΚΕΜΕ) του Πανεπιστημίου La Trobe της Μελβούρνης.
Το θέμα του βιβλίου ιστορεί ειδικότερα την κατάσταση της ελληνομάθειας κυρίως στη Βικτώρια, της πόλης που αποτελεί την «εθνογλωσσική καρδιά του ελληνισμού της Αυστραλίας», και την πρόοδο που παρουσίασε σε ολόκληρη την Αυστραλία κατά το διάστημα της θητείας των πρώτων συμβούλων Εκπαιδεύσεως (1978-1983) στη χώρα αυτή, αλλά και την εκ των θεμελίων ανατροπή της προόδου αυτής και τον επαγγελματικό αφανισμό ενός από τους δημιουργούς της, όπως σημειώνει ο συγγραφέας στην εισαγωγή του βιβλίου του.
«Με το έργο του ο κ. Λιβεριάδης, μέσα από τις προσωπικές του εμπειρίες και το δικό του βιωματικό χρονικό, ξεδιπλώνει το νήμα της ιστορίας, φωτίζει παρασκήνια, ξεσκεπάζει σκοτεινά λαγούμια και οριοθετεί τις παραμέτρους της αλήθειας, της δικής του αλήθειας, χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς υστεροβουλία και χωρίς μνησικακία», σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου ο διευθυντής του ΕΚΕΜΕ του Πανεπιστημίου La Trobe, Καθηγητής Αναστάσιος Μ. Τάμης.
Επισημαίνει μάλιστα ότι το βιβλίο αυτό χαράσσει το δρόμο της ιστορικής εργοβιογραφίας, ταξινομεί, τεκμηριώνει και καταχωρεί τις δράσεις των πρωταγωνιστών της εκπαίδευσης και όλων εκείνων των θεσμικών οργάνων του ελληνισμού, που δεν άντεξαν στο ύψος της αποστολής τους και γκρεμίστηκαν από το βάθρο. Συμπληρώνει δε ότι το βιβλίο του Π. Λιβεριάδη έχει προορισμό να καταδείξει ότι η δράση και η προσφορά στην εκπαίδευση, στην κοινωνία και στον ελληνισμό δεν διατυπώνεται μόνο στα πλαίσια της υπηρεσίας, της θητείας ενός εκπαιδευτικού.
Ρ.Β.