-Ξέρεις, ποιος είμαι εγώ, ρε! (Σου λέει ο γραικός, με ύφος σαράντα καρατίων, ματιά λοξή για να φαίνεται το ασπράδι και στον λόγο του, περίσσεια η ειρωνεία)!
-Όχι, ρε δεν ξέρω! Ποιος στ΄ αλήθεια είσαι συ; (Ρωτάς, με απορία ραγιά)!
-Εγώ ρεεε, είμαι…. (Σουλτάνος στο Ελλαδιστάν και συ ο υποτακτικός μου)!!!! (Σου απαντά με εμφανή, περίσσεια κομπορρημοσύνη)!
-Σιώπα ρε μεγάλε! (Του ανταποκρίνεσαι, με ζωγραφισμένο τον θαυμασμό στο πρόσωπο σου και με τον στόμα ανοιχτό) και υποκλίνεσαι μπρός στο μεγαλείο, της μεγαλειότητας του! Προσθέτεις, καλού- κακού, κι ένα ‘στις προσταγές σου, Αφέντη μου’, και κερδίζεις έτσι και την εύνοια του! Και σε αυτό το σημείο, όντας μπροστά σε έναν Αγά, αισθανόμενος δέος και σώφρων γαρ, σταματάς κάθε άλλη κουβέντα μαζί του, γιατί αντιλαμβάνεσαι, πως και μόνο που σου χάρισε το βλέμμα του, δώρο ζωής σου έκαμε! Αυτή είναι η πρέπουσα συμπεριφορά ενός πολίτη, απέναντι σε έναν εθνοπατέρα και μάλιστα κάποιου αναστήματος!
-Εκτός βέβαια κι αν είσαι αστυνομικός και έχεις την οικτρά ψευδαίσθηση και θαρρείς, πως κι εσύ είσαι ένας άλλος ‘επι ίσοις όροις Αγάς, ως την από τον νόμο κατέχων εξουσία’, γι αυτό και σαν ανταμώνεις με κάποιον άλλο εξουσιαστή, μπορείς να γίνεσαι αναιδής και προκλητικός συνάμα, μαζί του. Αμ, δε! Όλα τα δάκτυλα της ίδιας παλάμης -(κι εδώ είναι που μπερδεύεσαι)- δεν είναι ίδια!
-Πως αλλιώς να εξηγήσεις ή να δικαιολογήσεις την στάση των Ειδικών Φρουρών της ομάδας ΔΙΑΣ, που τόλμησαν να σταματήσουν τον κ. Κίμωνα Κουλούρη, γιατί πέρασε κάνα δυο φανάρια με κόκκινο! Ε, και; Κοινός θνητός είναι; Όχι βέβαια!! Και στην συνέχεια, δεν είχε ταυτότητα μαζί του! Γιατί, άγνωστος είναι ή εμείς όλοι μας, κουβαλάμε κάθε μέρα τις ταυτότητες μαζί μας! Είχε λήξει και το δίπλωμά του εδώ και τρία χρόνια! Σιγά το αμάρτημα! Τι λέτε βρε όργανα του νόμου και της τάξης! Εδώ τόσοι και τόσοι κυκλοφορούν χωρίς διπλώματα και εσείς τον Κίμωνα, βρήκατε να ελέγξετε!
-Εμ, πολύ καλά σας έκαμε! Δεν παραδειγματισθήκατε από τον πάθημα του άλλου συναδέλφου σας; Εκείνου ντε, που εκτελώντας υπηρεσία μπροστά στην Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Θες/νίκης, πήγε ο Δροσογιάννης και ο άμοιρος, δεν τον αναγνώρισε αμέσως! Άκου ρε φίλε να κουφαθείς!!! Δεν τον αναγνώρισε αμέσως!! Τι λε ρε όργανο! Είσαι καλά! Φυσικά, ο τελευταίος, στεκόμενος στο ύψος της ιδιότητας του και των περιστάσεων, έχοντας βεβαίως απόλυτο δίκαιο, ως Υπουργός του ΠΑΣΟΚ, τον χαστούκισε για την άμεση αποκατάσταση της Δημοκρατίας και αμέσως φρόντισε να τον μεταθέσει, στον Έβρο, για την διασφάλιση του πολιτεύματος και της ‘ευνομίας’! Άκου, δεν τον γνώρισε, πάραυτα!! Παράπτωμα ολκής, που επισύρει βαρύτατες κυρώσεις!
-Και τώρα, τόσα χρόνια μετά, η ιστορία επαναλαμβάνεται! Ανεπίδεκτοι μαθήσεως αποδεικνύονται οι ένστολοι! Οι μεν, ετοιμάζουν επανάσταση, οι δε, δεν αναγνωρίζουν τους εθνοπατέρες και εθνοσωτήρες! Πώς να πάει μπροστά ετούτος ο τόπος!
-Πάλι κάποιοι αστυνομικοί, δεν αναγνώρισαν αμέσως έναν πρώην Υπουργό του ΠΑΣΟΚ και θέλησαν να εφαρμόσουν τα κατά τον νόμο προβλεπόμενα, επειδή έκαμε μερικές παραβάσεις του Κ.Ο.Κ!! Είστε καλά; Ποιόν θαρρείτε πως πάτε να ελέγξετε; Κατ΄ αρχήν, να είστε ευχαριστημένοι, που δεν κατέβηκε να σας χαστουκίσει! Μετά, να ανάψετε λαμπάδα ίσαμε το μπόι σας στην Παναγιά την Κουλουριώτισσα, που δεν μετατεθήκατε, ‘ακόμα’! Και τέλος, να πάτε να του ζητήσετε και συγνώμη, για την απρέπεια σας!
-Βρέ σεις, το κράτος θα ελέγξετε; Που θαρρείτε πως είστε αστυνόμοι! Στην Αμερική, στην Γερμανία, στην Αγγλία ή τέλος πάντων σε κάποιο άλλο ευνομούμενο κράτος, που οι νόμοι είναι υπεράνω όλων και ίσοι για όλους! Μήπως παρασυρθήκατε και είδατε εαυτούς, Κλίντ Ίστούγντ σε ρόλο αστυνόμου ‘Κάλαχαν’, ή μήπως νομίσατε, πως ίσα κι όμοια είναι ο Στρός Κάν και ο Κίμωνας; Μαύρο φίδι που σας έφαγε, κακόμοιροι!
-Εεεε, ξυπνάτε όσο είναι νωρίς και συμμορφωθείτε εγκαίρως! Άλλως θα εφαρμοστούν οι νόμοι και σας βλέπω και εσάς στον Έβρο, επειδή παραβήκατε τους νόμους! Ποιους νόμους; Ααα, μα εσείς δεν ξέρετε τίποτα! Απαιτώ από τον Υπουργό «Προστασίας του Πολίτη(!!))», αμέσως να αποστρατεύσει τον Αρχηγό της Ελλάς, τον Αστυνομικό Διευθυντή της Καισαριανής και όποιον άλλον, κατά την κρίση του, προκειμένου να αποκατασταθεί η έννομος τάξη στο Λεκανοπέδιο! Ποιους νόμους ρωτάνε!! Μα να διανοηθείτε να σταματησετε και να ελέγξετε πολιτικό πρόσωπο και δη του ΠΑΣΟΚ!! Τελικά κι απ΄ ότι φαίνεται, ισοπεδώθηκαν τα πάντα σε τούτη την χώρα! Ίσα κι όμοια, γίναμε όλοι μας! Μικροί μεγάλοι, όλοι τάβλι στο καφενείο! Πορδές κι αρώματα, ένα και το αυτό!!
-Στην Ελλάδα είστε λεβέντες μου, στην Ελλάδα! Εδώ, που οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους κολίγους και τους πληβείους, μα όχι για τους πολιτικούς τσιφλικάδες και κάποιους πατρικίους, παρ΄ ότι, από την αρχαιότητα, ευαγγελιζόμαστε την ‘Ισονομία’! Εδώ, που η πολιτεία, επαίρεται για την ισότητα των πολιτών, ΑΛΛΑ όχι και των πολιτικών ή άλλων μεγαλοπαραγόντων, παρά την επευφημούμενη ‘ισοπολιτεία’! Εδώ, που η ελευθεροτυπία και η ελευθεροφωνία, είναι διασφαλισμένα εκ του Συντάγματος δικαιώματα του πολίτη, σαν αρχή της ‘ισηγορίας’, μα που μπορεί όμως, με μόνο τούτο το άρθρο μου, να βρεθώ κατηγορούμενος, παρότι κανέναν πολιτικό δεν απεκάλεσα,
α/. ‘Φασίστα’, λόγω της αποδεδειγμένα για χρόνια φασίζουσας νοοτροπίας του και αντίληψη στην εφαρμογή του πολιτεύματος, της (επικαλούμενης) δημοκρατίας, ούτε,
β/. ‘Μ-λ-κα’, παρότι για πολλούς, η λέξη αυτή, κατάντησε επίθετο τους, μήτε,
γ/. ‘Τσογλάνια’, ως αναγνωρίζοντας σ΄ εαυτούς, τον δικό μου χαρακτήρα,
δ/. Αλλ΄ ούτε και διακατέχομαι από την ψευδαίσθηση, του ‘κάποιος είμαι’, σε βαθμό τέτοιο, που να υποχρεώνεται ο άλλος να με ρώτα, «ποιος θαρρείς πως είσαι, ρε μεγάλε»!
-Και πριν ο ‘μεγάλος’ ανοίξει τον στόμα του, να ακούω την ηχώ να μου απαντά, «ο Λουδοβίκος της Ελλάδας είμαι και ως γνωστός «L’ Etat, c’ est moi» (το κράτος είμαι εγώ)! Γιατί αστυνόμε, κι αν είσαι ‘θεσμός’ ετούτου του κράτους, κράτος δεν θα γίνεις ποτέ, όσο θα το διοικούν οι πατρίκιοι και οι τσιφλικάδες και όχι οι νόμοι!
-Παλικάρι μου, σου εύχομαι περαστικά και γρήγορα, ώστε να ξαναβγείς στους δρόμους, να επιμεληθείς της δημόσιας τάξης! Γιατί, κάθε μέρα που περνά, αποδεικνύεται όλο και πιο περίτρανα, πως με κάποιον τρόπο, επείγει να επιστρέψει η τάξη σε τούτη την χώρα, κι ο καθένας και όλοι μας, να χρεωθούμε, ότι μας αναλογεί!
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
(9 Ιαν.2012)