Του Νίκου Παπαδόπουλου
Χρειάστηκαν τριάντα χρόνια συνεχών αλλαγών και πειραματισμών του ταλαίπωρου Λυκείου μας για να επανέλθουμε και πάλι σήμερα στον παλιό διαχωρισμό σε κλασικό και πρακτικό.
Εάν στις αλλαγές αυτές προσθέσουμε και τις επικείμενες άλλες μεταρρυθμίσεις την επαναφορά δηλαδή του παντοδύναμου Γυμνασιάρχη και επιθεωρητή που θα ελέγχει και θα αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς τότε έχουμε μια πλήρη αναπαλαίωση του παλαιού αυταρχικού μοντέλου με σύγχρονους μεθόδους.
Η αλήθεια είναι ότι το υπάρχον Λύκειο απέτυχε παταγωδώς αφού στην ουσία έχει μετατραπεί σε προθάλαμο των ΑΕΙ ένα αποτυχημένο δηλαδή φροντιστήριο που θα πρέπει ασφαλώς να αλλάξει.
Όμως η ικανότητα και η δύναμη ενός σχολείου δεν είναι τόσο η υποδομή του πχ οι δραστικοί πίνακες η οι προσθετό -αφαιρέσεις προγραμμάτων μαθημάτων ύλης και εργασιών που επικαλείται η κ. Διαμαντοπούλου.
Η δύναμη και ο κινητήριος μοχλός ενός σχολείου είναι ο εκπαιδευτικός ο παράγων άνθρωπος και όχι τα διάφορα τεχνολογικά μέσα.
Τον δάσκαλο «χάλασε» τόσα χρόνια το εκπαιδευτικό μας σύστημα που τον μετέτρεψε σε κομματικό πελάτη ενός διεφθαρμένου μηχανισμού που επιβράβευε τους κομματάρχες και τιμωρούσε τους συνεπείς και αξιοπρεπείς.
Ο μηχανισμός αυτός έσπρωχνε μεγάλη μερίδα των εκπαιδευτικών στην συνδικαλιστική λούφα και παραλλαγή στον άνομο πλουτισμό με τα ιδιαίτερα μαθήματα και τα φροντιστήρια.
Άρα αυτό που πρέπει να αλλάξει στη χώρα μας είναι να αρχίσει το σύστημα να επιβραβεύει τους εκπαιδευτικούς που μοχθούν και προσπαθούν
Για να γίνει αυτό βέβαια θα πρέπει πρώτα οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί να αλλάξουν πρώτα το συνδικαλιστικό τους κίνημα να απορρίψουν τις στενές οικονομίστικες συντεχνιακές αντιλήψεις την διαίρεση τους σε παρατάξεις το κλείσιμο του σχολείων για «ψήλου πήδημα»την εκμετάλλευση των μαθητών με τα ιδιαίτερα μαθήματα κλπ
Να δημιουργήσουν μαζί με τους γονείς και του μαθητές ένα κίνημα παιδείας ανοιχτό και δημοκρατικό στην κοινωνία.
Το αναπαλαιωμένο αυτό μοντέλο της κ. Διαμαντοπούλου μπορεί στις Δυτικοευρωπαϊκές χώρες να έχει αποτελέσματα αλλά εκεί υπάρχει μια αποκεντρωμένη δημοκρατική λειτουργία μια αναπτυγμένη οικονομία με πολλές θέσεις εργασίας μια αξιοκρατία με έλεγχο και συμμετοχή της κοινωνίας.
Στη χώρα μας όπου κουμάντο κάνουν ακόμα οι κομματάρχες και οι παπάδες είδαμε την κωλοτούμπα της κ.Διαμαντοπούλου να πετάει έξω τις γλώσσες και την πληροφορική από τα Λύκεια τα βασικότερα σήμερα μαθήματα της σύγχρονης κοινωνίας για να ικανοποιήσει του Παπάδες κρατώντας τα θρησκευτικά.