Στην ενίσχυση της ρευστότητας της αγοράς, την άρση της πιστωτικής ασφυξίας, τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών στοχεύει το νομοσχέδιο για «Ρύθμιση επιχειρηματικών- επαγγελματικών και αγροτικών οφειλών προς τα πιστωτικά ιδρύματα» που κατέθεσε στη Βουλή η κυβέρνηση, αναφέρει σε άρθρο του ο βουλευτής Κοζάνης το ΠΑΣΟΚ Αλέκος Αθανασιάδης, καθώς όπως τονίζει, παρέχει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις, επαγγελματίες και αγρότες που έχουν συνάψει με τα πιστωτικά ιδρύματα, συμβάσεις δανείων ή πιστώσεων για επιχειρηματικούς, επαγγελματικούς ή αγροτικούς σκοπούς, να ζητήσουν τη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους.
Ο κ. Αθανασιάδης αναφέρει ειδικότερα τα εξής:
«Το τελευταίο διάστημα συχνές είναι οι αναφορές, τόσο του παραδοσιακού όσο και του ηλεκτρονικού τύπου στα πεπραγμένα των εκατό πρώτων ημερών της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Πολλές από αυτές τις αναφορές είναι άδικες και υπερβολικές, όσον αφορά το έργο μέχρι σήμερα αυτής της κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης , προσφάτως εκλεγμένης, που έχει επωμιστεί την τεράστια ευθύνη ανασυγκρότησης μετά την καταστροφική για τον τόπο πενταετία από τη διακυβέρνηση του διδύμου Καραμανλή-Αλογοσκούφη. Οι λανθασμένες επιλογές σε μέτρα και οικονομικούς στόχους από την προηγούμενη κυβέρνηση σε συνδυασμό με τις χρόνιες παθογένειες του Ελληνικού μοντέλου δημόσιας διοίκησης, καθώς και η πιστοποιημένη παγκόσμια οικονομική ύφεση του χρηματο-πιστωτικού τομέα, έχουν φέρει την Ελληνική οικονομία σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση αποσταθεροποίησης. Το δημοσιονομικό έλλειμμα έχει εκτοξευθεί, ενώ το ισοζύγιο πληρωμών έχει κατακρημνιστεί. Οφείλουμε όμως, ως πολίτες αυτής της χώρας, να το πάρουμε απόφαση ότι ‘’τα πηγάδια γύρισαν ανάποδα’’.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον λοιπόν, εντάσσεται και η προσπάθεια της κυβέρνησης, με το νομοσχέδιο που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή, να ενισχύσει στο μέτρο του δυνατού την ρευστότητα της αγοράς, ώστε να αρθεί η πιστωτική ασφυξία που τόσο σκληρά την πλήττει στο σύνολό της. Αυτό το νομοσχέδιο αποτελεί βασική προγραμματική δέσμευση του ίδιου του πρωθυπουργού πριν τις εκλογές. Αυτό το νομοσχέδιο εντάσσεται σε μια συνολική πολιτική που μακροπρόθεσμα αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του Δημοσιονομικού εκτροχιασμού, στην ύφεση της αγοράς και στην κρίση ανταγωνιστικότητας. Αυτό καθ’ αυτό όμως επιδιώκει να διοχετεύσει ρευστότητα στην αγορά και να δώσει ανάσα στους επιχειρηματίες που ασφυκτιούν.
Κύριοι πυλώνες του νομοσχεδίου είναι:
1. η ρύθμιση χρεών των Φυσικών προσώπων,
2. η αναθεώρηση των όρων και των διαδικασιών του ΤΕΜΠΕ και
3. η συνεργασία με τη Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ταμείο Αναχρηματοδότησης της Οικονομίας.
Δίνεται η δυνατότητα σε όσους έχουν περιέλθει σε δυσχερή οικονομική θέση με την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών τους και την αναστολή ή μετάθεση εκπλήρωσης των δανειακών τους υποχρεώσεων να ανασάνουν, να καλύψουν τις άμεσες ανάγκες τους, επανασχεδιάζοντας τις προτεραιότητές τους, να διατηρήσουν δηλαδή τη βιωσιμότητά τους, προάγοντας σε δύσκολους καιρούς τη επιχειρηματική δράση τους. Επιπλέον δημιουργείται ένα πλαίσιο προστασίας του οφειλέτη, καθώς καθιερώνονται καινούργια κριτήρια επεξεργασίας των δυσμενών οικονομικών δεδομένων του οφειλέτη από τα πιστωτικά και τα χρηματοδοτικά ιδρύματα. Αποτρέπονται έτσι μακροχρόνιοι και αδικαιολόγητοι αποκλεισμοί από την οικονομική ζωή.
Η πιστωτική ασφυξία της αγοράς αποτυπώνεται πειστικά στη ραγδαία αύξηση των ακάλυπτων επιταγών στον ΤΕΙΡΕΣΙΑ. Η εκτίναξη των ακάλυπτων επιταγών και συναλλαγματικών(3,6 δις Ευρώ για το 2009), σε συνδυασμό με τα όλο και αυξανόμενα καθυστερημένα δάνεια των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες(11 δις Ευρώ), αναδεικνύουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την απελπισία που βιώνει ο μέσος ‘Έλληνας επιχειρηματίας. Δεν είναι τυχαίο ότι στο λιανεμπόριο η καθυστέρηση πληρωμών έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Ούτε είναι τυχαίο ότι μία στις πέντε επιχειρήσεις έχει μειώσει το προσωπικό της, ούτε ότι η πλειονότητα του επιχειρηματικού κόσμου δεν βλέπει κανένα φως στο τούνελ της. Διόλου λοιπόν παράλογο, που όλες οι επιχειρήσεις ,και κυρίως οι μικρομεσαίες, έχουν εναποθέσει τις όποιες ελπίδες για ανάκαμψη στο μέλλον σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Το σχέδιο νόμου ρυθμίζει καταρχήν τις ληξιπρόθεσμες οφειλές επιχειρήσεων , επαγγελματιών και αγροτών μετά την 01-01-2008 με βάση το συμβατικό επιτόκιο ενήμερης οφειλής, ενώ διαγράφονται οι συσσωρευμένοι τόκοι υπερημερίας και ανατοκισμού της προηγούμενης περιόδου.
Στο σχέδιο νόμου δίνεται επίσης η δυνατότητα ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών από δάνεια και πιστώσεις που έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα και μετά την 01-01-2005. Αποφεύγονται λοιπόν διαδικασίες πλειστηριασμού για ένα εύλογο διάστημα των περιουσιών όσων χρωστάνε και τους παρέχεται παράλληλα η δυνατότητα να οργανώσουν καλύτερα τις οφειλές τους, ενήμερες ή μη. Τα κριτήρια υπαγωγής στην ρύθμιση όσων χρωστάνε είναι πολύ συγκεκριμένα.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο όμως φροντίζει και για όσους ενδέχεται να εκτεθούν σε αδικαιολόγητες πιέσεις στο προσεχές μέλλον από το κλείσιμο ή τη συρρίκνωση των πιστωτικών τους ορίων. Υπάρχουν ρυθμίσεις που αφορούν την επεξεργασία των οικονομικών δεδομένων τόσο των επαγγελματιών όσο και των καταναλωτών. Με τη σωστή επεξεργασία των οικονομικών πληροφοριών, διασφαλίζεται η φερεγγυότητα της πιστοληπτικής ικανότητας των αντισυμβαλλομένων και η ομαλότητα λειτουργίας της αγοράς σε πλαίσιο ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
Ασφάλεια, που ενισχύεται από το γεγονός ότι αναμορφώνεται το πλαίσιο λειτουργίας της επεξεργασίας και ευθύνης των οικονομικών δεδομένων των πιστωτικών ιδρυμάτων, ενώ παράλληλα διευρύνονται τα μέσα προστασίας των πολιτών από παράλογες ή άδικες πιέσεις. Παρέχεται μία γενικευμένη αμνηστία σε όσους έχουν τακτοποιήσει ή θα τακτοποιήσουν εντός ορισμένης περιόδου, τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους. Η γενική διαγραφή γίνεται με αρκετά ευνοϊκούς όρους για τον οφειλέτη, τόσο στο επίπεδο διαγραφής παλαιότερων οφειλών όσο και στο επίπεδο χορήγησης νέων βιβλιαρίων επιταγών.
Με αυτό το νομοσχέδιο, η σημερινή κυβέρνηση δεν παρασύρεται σε συνταγές ευκολίας και εξόντωσης των λαϊκών στρωμάτων, όπως κάποιοι στην Ευρώπη επιθυμούν. Επιλέγει μέτρα και οικονομικούς στόχους που θα τονώσουν την αγορά και θα αξιοποιήσουν την κρυμμένη δυναμική της Ελληνικής οικονομίας. Αυτό εξάλλου θα φανεί από το αποτέλεσμα. Δεν εφαρμόζει απλά διαχειριστικές πολιτικές, αλλά δίνει προτεραιότητα στην εφαρμογή πολιτικών ‘’τομών’’ που θα ανανεώσουν τη βαριά ατμόσφαιρα της οικονομίας, θα ενισχύσουν την καταβεβλημένη δυναμική της και θα την επαναφέρουν σε κατάσταση σταθερότητας. Είναι ένας άνεμος αλλαγή».