Με απόλυτη επιτυχία στέφθηκαν οι εργασίες του δεύτερου Συμποσίου με θέμα: “Η Γενοκτονία των Ελλήνων. Από τη σιωπή και την άρνηση στη διεκδίκηση και την αναγνώριση”, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Μικρασιατών Πτολεμαΐδας «Η Μικρά Ασία» το Σαββατοκύριακο 9 και 10 Απριλίου, στο χώρο της Μικρασιατικής στέγης.
Οι καταξιωμένοι εισηγητές ανέπτυξαν εμπεριστατωμένα το θέμα της Γενοκτονίας του Ελληνισμού της καθ` ημάς Ανατολής και δέχθηκαν ερωτήσεις από το κοινό με θέσεις και άποψη.
Οι εργασίες ξεκίνησαν με απόδοση τιμών σε τρεις επιφανείς Μικρασιάτες, οι οποίοι εισηγήθηκαν στο Ελληνικό Κοινοβούλιο την καθιέρωση της 14ης Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας του Μικρασιατικού Ελληνισμού από το Τουρκικό κράτος. Οι τιμηθέντες είναι οι κ.κ. Γιάννης Καψής (Δημοσιογράφος, συγγραφέας και πρώην Υπουργός), Γιάννης Χαραλάμπους (Δικηγόρος, πρώην Υπουργός και Δήμαρχος Ν. Ιωνίας), Γιάννης Διαμαντίδης (Βουλευτής και εν ενεργεία Υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας). Ο κ. Καψής και ο κ. Διαμαντίδης δεν μπόρεσαν να παρευρεθούν, αλλά το κοινό είχε τη χαρά να τους ακούσει σε απευθείας σύνδεση με τα γραφεία τους. Τόνισαν ότι πρέπει να αναγνωρισθεί ως Γενοκτονία η Μικρασιατική καταστροφή για ανάπαυση των χιλιάδων ψυχών και ότι αυτό που ξεκίνησαν εκείνοι να έχει συνεχιστές. Και στους τρεις δόθηκε αναμνηστική πλακέτα και το βιβλίο “Εορδαίας Εγκώμιο” (έκδοση Δήμου Πτολεμαΐδας).
Τα μέλη του Δ.Σ. δέχθηκαν τα συγχαρητήρια τόσο των εισηγητών όσο και των απλών συνέδρων για την άψογη οργάνωση του Συμποσίου.
Όλοι οι σύνεδροι αποχώρησαν με τις καλύτερες των εντυπώσεων, ζητώντας να συνεχιστούν ανάλογες πρωτοβουλίες, υπερψηφίζοντας τα συμπεράσματα του Συμποσίου, τα οποία εν συντομία περικλείονται στις φράσεις:
“Γενοκτονία διεπράχθη, χωρίς δυστυχώς να αποδοθούν ευθύνες στους υπαίτιους. Όμως ούτε η αποσιώπηση, ούτε οι παραλήψεις, οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και φιλοδοξίες, ούτε τα συμφέροντα των συμμαχικών δυνάμεων, αλλά ούτε και η πολιτική καταστολής κατάφεραν να φυλακίσουν στη σφαίρα της λήθης το έγκλημα που διεπράχθη το 1922. Εμείς ως Μικρασιάτες απόγονοι της πρώτης γενιάς, έχουμε ως στόχο να αναγνωρισθεί η Γενοκτονία των προγόνων μας και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δεν είμαστε εκδικητικοί απλώς δεν λησμονούμε. Και τούτο πρέπει να μεταλαμπαδεύσουμε στις επερχόμενες γενιές,
γιατί στα Έθνη σαν κι εμάς
είναι δόξα η θύμηση
μα η λησμονιά κατάρα!”