Από καιρό έχει ξεσπάσει πόλεμος στην Ευρώπη, καθώς η Γερμανία επέτυχε να δημιουργήσει το Δ΄ Ράιχ, αυτή τη φορά μέσω της οικονομικής δύναμης. Ράιχ (Reich) σημαίνει αυτοκρατορία. Ως Α΄ Ράιχ θεωρούν οι Γερμανοί τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία! Β΄ Ράιχ είναι η Αγία Ρωμαϊκή αυτοκρατορία γερμανικού γένους του Μεσαίωνα. Το Γ΄ Ράιχ ήταν το ναζιστικό! Ό,τι δεν κατάφερε ο Χίτλερ, το κατάφερε το γερμανικό κεφάλαιο και η γερμανική πολιτική.
Υπάρχει όμως και δεύτερο σημαντικότερο μέτωπο, αυτό των κερδοσκόπων, στο οποίο η ΕΕ μας αφήνει ακάλυπτους. Η Goldmann Sachs φαίνεται μας βοήθησε να χαλκεύσουμε στοιχεία, ώστε να μπούμε ως «ισχυρή Ελλάδα» στο ευρώ, αλλά τώρα οι δυτικοί τραπεζίτες και κερδοσκόποι (hedge funds) επιτίθενται στο ευρώ και πάνε να μας ξεζουμίσουν σαν κοράκια. Σίγουρα είμαστε ουραγοί της ΟΝΕ, αλλά τα οικονομικά μας δεν είναι χειρότερα σήμερα από ό,τι ήταν το 2000, ούτε είναι πολύ χειρότερα άλλων χωρών. Οι κερδοσκόποι ξεκίνησαν από τον πιο αδύναμο. Γερμανία και ΕΕ αντί να μας υποστηρίξουν, μας στέλνουν στο ΔΝΤ, δηλαδή στους ίδιους τους κερδοσκόπους, και μας ζητάνε να φύγουμε από το ευρώ. Η Γερμανία έχει εξαγωγές και δεν χρειάζεται το ευρώ.
Μετά το 1945 οι ΗΠΑ στήριξαν τη Γερμανία, καθώς εχθρός ήταν πλέον οι Σοβιετικοί. Τα ιδιωτικά γερμανικά κεφάλαια επανήλθαν από τις ελβετικές τράπεζες και επενδύθηκαν στη χώρα. Μετανάστες από τον ευρωπαϊκό νότο ανοικοδόμησαν τη Γερμανία, που διέθετε κεφάλαια, τεχνογνωσία, φθηνά εργατικά χέρια, αλλά και οργάνωση και πειθαρχία. Οι δυτικές χώρες ενέταξαν τη Γερμανία σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα αγοράς, ώστε να υπάρχει αλληλεξάρτηση, συνεργασία και «Ποτέ ξανά πόλεμος» (Nie wieder Krieg). Έτσι φθάσαμε στην ΕΕ και το ευρώ. Οι Γερμανοί όμως εκμεταλλεύτηκαν τον στόχο για ευρωπαϊκή ενοποίηση, ώστε να κατακτήσουν οικονομικά την Ευρώπη, η οποία αποτελεί για αυτούς την κύρια αγορά.
Μέχρι την εποχή Κολ-Μιτεράν όλα μέλι-γάλα. Η κατάρρευση όμως της ΕΣΣΔ, η ενοποίηση των δύο Γερμανιών –την οποία προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εμποδίσουν Άγγλοι, Γάλλοι–, η οικονομική κρίση των ΗΠΑ, αλλά και η μεγάλη παραγωγή και οι πολλές εξαγωγές της Γερμανίας, έδωσαν στη Γερμανία την ευκαιρία να κτίσει το Δ΄ Ράιχ. Πρώτα τεμάχισε Γιουγκοσλαβία και Τσεχοσλοβακία (divide et impera) –ιστορικό λάθος των ΗΠΑ–, έπειτα έβαλε μαχαίρι στους μισθούς εργατών στο εσωτερικό χάριν της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων της, και τέλος ακολούθησε με τη Μέρκελ επιθετική γερμανοκεντρική πολιτική. Έτσι, σήμερα κατέχει τη δεύτερη θέση παγκοσμίως σε εξαγωγές με 1,1 τρις δολ. (πρώτη η Κίνα με 1,2 τρις), και εξαγοράζει μεγάλες εταιρείες άλλων ευρωπαϊκών χωρών, αυτοκινητοβιομηχανίες αλλά και τον ΟΤΕ, ενώ οι αγορές Ανατ. Ευρώπης και Βαλκανίων είναι στα πόδια της. Η Γερμανία δεν κάνει τίποτε χειρότερο από ό,τι όλες οι δυνατές οικονομίες. Δεν μπορεί όμως από τη μια να χρησιμοποιεί τις αγορές της Ευρώπης στο όνομα της ΕΕ, και από την άλλη να στέκεται ως γύπας πάνω από το πτώμα της Ελλάδος, αφού την έχει κατασυκοφαντήσει.
Μπορεί το σημερινό πλαίσιο να είναι διαφορετικό, οι αιτίες των προβλημάτων όμως παραμένουν είναι ίδιες: Η Γερμανία είναι αριθμητικά, γεωγραφικά, οικονομικά αλλά και τεχνολογικά μια μεγάλη χώρα. Τη δύναμή της είναι επόμενο να την χρησιμοποιήσει, γιατί αλλιώς θα περιέλθει σε εσωστρέφεια και ύφεση. Το ίδιο κάνουν και οι ΗΠΑ. Στον 1ο και 2ο παγκόσμιο η Γερμανία προσπάθησε να επιτύχει την κυριαρχία στην Ευρώπη με στρατιωτικά μέσα, σήμερα με οικονομικά. Εξαιτίας της επιθετικότητάς της η Γερμανία κινδυνεύει με απομόνωση από τους άλλους Ευρωπαίους. Αυτό το ξέρουν οι Γερμανοί, αλλά το ριψοκινδυνεύουν, γιατί έχουν μαζί παλιούς και νέους συμμάχους.
Οι Γερμανοί ξανάρχονται! Όσους δεν έχουν στο χέρι, τους πιέζουν οικονομικά και στη συνέχεια τους εξαγοράζουν. Έτσι, αφήνουν την Ελλάδα βορά στους κερδοσκόπους, ώστε να εξαναγκαστούμε να πουλήσουμε, κατά προτίμησιν στο γερμανικό ιδιωτικό κεφάλαιο που έχει λεφτά, ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Σήμερα π.χ. οι Γερμανοί θέλουν να αγοράσουν κι άλλο μέρισμα μετοχών του ΟΤΕ από την «αναξιόπιστη» Ελλάδα, ώστε να τον ελέγχουν πλήρως! Εκβιασμός. Εκτός αν θέλουμε να βγούμε από το ευρώ και να υποτιμήσουμε δραματικά το εθνικό νόμισμα, γεγονός που συνεπάγεται μεν καλύτερους όρους δανεισμού και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα προϊόντων, αλλά όμως και πληθωρισμό και οικονομική αστάθεια. Έτσι εξηγείται η υστερία κατασυκοφάντησης της Ελλάδος στον γερμανικό τύπο, που δεν εξηγείται απλά ως εθνική προκατάληψη.
Στην Ευρώπη όλοι έχουμε προκαταλήψεις με όλους. Αυτό σχετίζεται αφενός με τα εθνικιστικά αισθήματα κάθε χώρας, απαξιωτικά για άλλες χώρες, αφετέρου με την ιστορία της Ευρώπης, που μόνον ειρηνική δεν ήταν. Τους Γερμανούς τους αποκαλούμε «Φρίτσιδες» και «Ζάουερ-κράουτ», πιστεύουμε ότι είναι χοντράνθρωποι, που πίνουν όλο μπίρα και τρώνε παχιά λουκάνικα, και είναι όλοι κρυφοναζί. Και βέβαια δεν είναι έτσι οι Γερμανοί, αλλά ούτε και οι Έλληνες είναι όπως μας παρουσιάζουν. Μέσω της συκοφάντησης της Ελλάδος η Γερμανία αφενός δικαιολογεί την απροθυμία στήριξης των «κακών Ελλήνων», αφετέρου στέλνει μήνυμα και στα PIGS της ΟΝΕ (Portugal, Ireland, Greece, Spain), ότι η Ελλάδα είναι απλώς το πρώτο θύμα ως ο πιο αδύναμος κρίκος.
Το όργιο της κατασυκοφάντησης των Ελλήνων έχει μακραίωνη ιστορία από το Timeo Danaos et dona ferentes και το Graeculi του Κικέρωνα ώς τη Βυζαντινή εποχή με τον πάπα και τον Λιουτπράνδο. Στην Αναγέννηση διανοούμενοι μπέρδευαν τους Τρώες (Teucri) με τους Τούρκους (Τurci), ώστε να θεωρούν δίκαιη την οθωμανική κατάκτηση της Ελλάδος, ως εκδίκηση για την καταστροφή της Τροίας! Με την Άλωση χάσαμε για τους Ευρωπαίους κάθε υπόσταση ως έθνος. Θεωρούμασταν άξιοι υποταγής. Γερμανός βουλευτής έχει υποστηρίξει μάλιστα, ότι επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας υπήρχε ειρηνική συμβίωση στα Βαλκάνια, σε αντίθεση με τη σύγχρονη εποχή. Πίσω λοιπόν στη σκλαβιά! Αλλά ακόμη και οι Μαρξ και Έγκελς ήταν ανθέλληνες με φιλοτουρκικά αισθήματα. Είναι γνωστό ότι ο Μαρξ αποκάλεσε Έλληνες, Σέρβους, Βούλγαρους, Ρουμάνους «άθλια συντρίμμια πρώην εθνών, συρφετό, νανοφυλές»!
Οι Γερμανοί δεν μας συγχωρούν ακόμη το γεγονός ότι είμαστε η μοναδική χώρα που αντιστάθηκε σκληρά στον πόλεμο, όπως ομολόγησε ο ίδιος ο Χίτλερ στο Ράιχσταγ (4.5.1941). Οι Δανοί παραδόθηκαν σε έναν γερμανό μοτοσικλετιστή. Ιταλία, Αυστρία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία, Σουηδία, Φιλανδία ήταν σύμμαχοί τους. Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Γιουγκοσλαβία, παραδόθηκαν αμαχητί. Στη Γαλλία οι Ναζί έκαναν περίπατο. Ο φόρος αίματος για τους Έλληνες ήταν βαρύς: 500.000 νεκροί (10% του πληθυσμού).
Στη ήδη υποβόσκουσα ατμόσφαιρα προκατάληψης κατά των Ελλήνων, το σημερινό γερμανικό –προφανώς οργανωμένο– σχέδιο συκοφάντησης της Ελλάδος έχει δύο σκέλη: Οικονομικό και ιστορικό. Μας αποκαλούν «απατεώνες της Ευρώπης» (Κlaus Bötig, «Focus», 23.2.2010), ενώ οι άλλοι Ευρωπαίοι και Γερμανοί είναι αθώες περιστερές! Μας αποκαλούν μειωτικά «Völkchen», εθνίδιο. Δεν μας συγχωρούν ακόμη το γεγονός ότι παρότι μικρός λαός έχουμε ένδοξη ιστορία, χρησιμοποιούμε ακόμη την ελληνική γραφή, από την οποία προήλθαν λατινικά και κυριλλικά. Δεν αντέχουν επίσης το ότι είμαστε ορθόδοξοι, κρατώντας έως κεραίας την αρχαία παράδοση της εκκλησίας. Ενοχλεί τον ψυχρό ορθολογισμό τους που υπάρχει ακόμη βαθύ το θρησκευτικό συναίσθημα και η επίκληση των αγίων.
Δεν αντέχουν ακόμη το γεγονός ότι ένας μικρός λαός έχει μεγάλη εθνική ομοιογένεια, και προσπαθούν να ανακαλύψουν και να στηρίξουν κάθε είδους μειονότητες. Προβάλλουν και πάλι τη θεωρία του Fallmerayer περί καταγωγής των Νεοελλήνων από τους Σλάβους, ενώ σήμερα προσθέτουν ως προγόνους μας και Βούλγαρους, Σέρβους, Τούρκους, Εβραίους, Αλβανούς, Φράγκους και Καταλανούς (Andreas Kilb, «Was sind eigentlich Griechen», στη σοβαρή εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, 17.3.2010). Υποστηρίζουν του Σκοπιανούς, ώστε να εκτείνουν την επιρροή τους στα Βαλκάνια και να κατακερματίσουν την Ελλάδα. Ζηλεύουν που έχουμε κοινωνικότητα, αλληλεγγύη, φιλότιμο, παρέες, και δεν είμαστε τσιγκούνηδες –ας μου δείξει κάποιος έναν Άγγλο ή Γερμανό που τον έχει κεράσει έστω κι έναν καφέ! Τους πειράζει που ζούμε σε μια όμορφη χώρα, με θάλασσα και ήλιο, είμαστε ανοιχτοί άνθρωποι και χαιρόμαστε τη ζωή. Τους πειράζει που είμαστε «αλλιώς».
Το αποκορύφωμα της ιταμής επίθεσης των Γερμανών ήταν η πρόταση δύο Γερμανών βουλευτών να πουλήσουμε μερικά νησιά. Η προσβλητική ερώτηση περί πώλησης των νήσων ετέθη μάλιστα στον Έλληνα πρωθυπουργό. Ουαί της ύβρεως! Η γη της Ελλάδος είναι ιερή, και χύθηκαν ποτάμια αίμα για να είναι ελεύθερη. Η γη μας δεν πουλιέται, γιατί δεν ανήκει μόνον σε μας, αλλά και σε όλους τους Έλληνες ανά τους αιώνες.
Τι συνάγεται από τα ανωτέρω; Το όραμα της ευρωπαϊκής ενοποίησης αποδείχθηκε φρούδα ελπίδα. Τη διάλυση της ΕΕ έχει προφητεύσει μάλιστα ο γέροντας Παϊσιος (†1994), λέγοντας πως «το αίμα είναι ακόμη ζεστό»! Ο εθνικισμός αναβιώνει σήμερα όχι με στρατιωτικά μέσα αλλά με οικονομικά, και όλοι κινδυνεύουμε να υποταχθούμε στο ιδιωτικό κεφάλαιο, γερμανικό και αγγλοαμερικάνικο. Είμαστε καλοί μόνον ως αγορά ή ως δανειολήπτες, δηλ. γιουσουφάκια. Με άλλα λόγια: Οι δυτικές τράπεζες μας δάνειζαν τοκογλυφικά, για να αγοράζουμε γερμανικά προϊόντα. Τώρα οι τοκογλύφοι αυξάνουν το επιτόκιο ληστρικά, και οι Γερμανοί μας ζητάνε να εκποιήσουμε τη χώρα, ενώ η κυβέρνηση μάς ζητά να πεινάσουμε. Παραλογισμός. Η Γερμανία κοιτάζει πλέον προκλητικά το συμφέρον της, και όχι το ευρωπαϊκό. Deutschland über alles! Ζούμε το τέλος της Ευρώπης, το ξύπνημα του Δ΄ Ράιχ, και την κυριαρχία των παγκόσμιων τοκογλύφων.
Το άλλο συμπέρασμα είναι ότι η ελεύθερη αγορά, ο καπιταλισμός, είναι μόνον για τις πλούσιες χώρες. Οι φτωχές γίνονται αγορά-βορά των δυνατών. Το μικρό πρόβλημα είναι τα δημοσιονομικά μας και η έλλειψη παραγωγής –τι παραγωγή να έχουμε χωρίς βαριά βιομηχανία, και αφού από την απελευθέρωση και εξής μάς ελέγχουν. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ελεύθερη αγορά, δηλ. ο επιθετικός καπιταλισμός και οι κερδοσκόποι, που υποσκάπτουν την ελεύθερη αγορά χειρότερα από ό,τι ο κρατισμός (κομουνισμός), η ύφεση, τα μονοπώλια και τα καρτέλ. Και απέναντι σε αυτούς είμαστε ανοχύρωτοι. Εξαρτιόμαστε από τους τοκογλύφους και τους αγοραστές των χρεών μας. Και τώρα καλούμαστε σε αιματηρές θυσίες, για να πληρώνουμε τα «Golden boys» των τοκογλύφων μας αλλά και τους δικούς μας λαδωμένους μεσάζοντες. Οι Έλληνες μπορεί να έχουμε κακοδιαχείριση, αλλά δεν κλέψαμε την Ευρώπη. Ας μην αυτομαστιγωνόμαστε και βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας. Το ελληνικό κράτος κλέβουμε, τον εαυτό μας. Και το κράτος κλέβει τους πολίτες.
Η κυβέρνηση πήρε σκληρά μέτρα. Να γίνουμε πάλι τα πρόβατα επί σφαγήν, αλλά δεν είμαστε πρόβατα στο μυαλό. Πότε θα μπει κανένα επίσημο λαμόγιο φυλακή; Να πληρώσουμε όλοι. Αλλά πότε θα πληρώσουν όσοι έκλεψαν, λαδώθηκαν και λυμαίνονται το δημόσιο; Με τα μέτρα ίσως πετύχουμε καλύτερο επιτόκιο, και νοικοκυρέψουμε τα δημοσιονομικά μας. Με την ανάπτυξη όμως και τη δίκαιη κατανομή πλούτου τι γίνεται; Ποιος μπορεί να εμπιστευθεί πλέον τους πολιτικούς μας; Πότε θα ξεμπλέξουμε από τα κάθε είδους Golden boys;
Σύμμαχοι υπάρχουν, έστω και λόγω συμφέροντος, όπως οι Γάλλοι και οι χώρες του Νότου, αλλά και οι Ρώσοι. Χρειαζόμαστε όμως και αλλαγή νοοτροπίας κοινωνικής και πνευματικής. Χρειαζόμαστε πάνω από όλα αλλαγή πολιτικής. Το μοντέλο του καπιταλισμού δεν περνάει στην Ελλάδα, είτε λόγω ελληνικής συμπεριφοράς, είτε επειδή είμαστε μικρή χώρα. Αυτό που χρειάζεται είναι ένα σύστημα πιο κοντά στον κρατικό καπιταλισμό. Και με αυτό δεν εννοώ το παρασιτικό κράτος, αντιθέτως την εξυγίανσή του και τον έλεγχο των ευαίσθητων τομέων από το κράτος. Προϋπόθεση για αυτό είναι να απαλλαγούμε από διεφθαρμένους πολιτικούς και τις διαπλοκές τους, ή ανίκανους που κοιτάνε μόνο επικοινωνιακά την εικόνα τους, ή καιροσκόπους που απλώς μετέχουν σε μηχανισμούς αρπαγής της εξουσίας, ή κοντόφθαλμους με τεχνοκρατικές-διαχειριστικές αντιλήψεις, που ξέρουν μόνον από δείκτες. Πρέπει όμως και να αναπτύξουμε συλλογικό πνεύμα, υπευθυνότητα και εργατικότητα, και οι εργαζόμενοι αλλά και οι επιχειρηματίες. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια Ελληνική Πολιτική. Ειδάλλως, θα σερνόμαστε μια ζωή ως όμηροι των τοκογλύφων, θα πουλήσουμε ό,τι έχουμε, και θα απεμπολήσουμε την εθνική μας κυριαρχία.
Έχουμε λοιπόν πόλεμο, οικονομικό και ακήρυκτο, αλλά πιο εξοντωτικό, καθώς πλέον διακυβεύεται όχι η σωματική ελευθερία ούτε μόνον η οικονομική επιβίωση, αλλά η αξιοπρέπεια, η συνείδηση και η ελευθερία των ανθρωπίνων «προσώπων». Και αυτός ο πόλεμος δεν είναι απλώς εναντίον της Γερμανίας ή του καπιταλισμού. Είναι πόλεμος αόρατος, πνευματικός, με τον εαυτό μας και ως πρόσωπο αλλά και ως έθνος. Ας μας διδάξουν οι αρχαίοι Έλληνες, οι Βυζαντινοί, οι Πατέρες της Εκκλησίας, οι αγωνιστές του 1821 και οι σύγχρονοι γέροντες, τη λιτότητα και άσκηση, την ανδρεία και σωφροσύνη, τη φιλοπατρία και αλληλεγγύη, τη δημιουργία και νήψη, το φιλότιμο και την απλότητα. Η ελληνική παράδοσή μας διαθέτει απέραντο οπλοστάσιο. Ας διαβάζουμε και λίγο Ιστορία! Μαυραγορίτες, προδότες, δωσίλογοι και λαμόγια πάντα θα υπάρχουν. Ο λαός μας όμως ως σύνολο καλείται να αγωνιστεί για την επιβίωσή του αλλά και την ιστορία του. Καλό βόλι. Όλοι μαζί, κι όποιος αντέξει.
Χαρίτων Καρανάσιος